Current PHP version: 5.6.40
دانلود آموزش آفات، بیماری ها و تغذیه ذرت مرجع تمامی مسائل تغذیه ای
دانلود آموزش آفات، بیماری ها و تغذیه ذرت مرجع تمامی مسائل تغذیه ای و گیاه پزشکی زراعت ذرت با تصویر رنگی نمایش بزرگتر

دانلود آموزش آفات، بیماری ها و تغذیه ذرت مرجع تمامی مسائل تغذیه ای و گیاه پزشکی زراعت ذرت با تصویر رنگی

دانلود آموزش آفات، بیماری ها و تغذیه ذرت مرجع تمامی مسائل تغذیه ای و گیاه پزشکی زراعت ذرت با تصویر رنگی

ذرت گیاهی از خانواده گندمیان است. ذرت، گیاه بومی آمریکا بوده و در نتیجه بهترین نوع ذرت در آمریکا به عمل می آید و یکی از مهمترین محصولات کشاورزی در آمریکاست. ذرت سازگاری زیادی با شرایط مختلف آب و هوایی و خاک دارد. از دانه ذرت می توان در تغذیه انسان ها و هم به عنوان علوفه دام استفاده کرد.

جزییات بیشتر

امتیاز خرید
با سفارش این محصول شما 5  امتیاز دریافت میکنید
ارزش امتیاز دریافتی:  750 تومان
حد اکثر تخفیف قابل استفاده برای این محصول 5 امتیاز که برابر است با 750 تومان

4,900 تومان بدون مالیات.

اطلاعات بیشتر

آفات ذرت:

آفات و بیماری های ذرت که باعث خسارت و کاهش محصول می شوند.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

شب پره زمستانی  Agrotis (Euxoa) segetum Schiff

این آفت در اکثر مناطق ایران که ذرت کاشته می شود وجود دارد .

خسارت – لاروهای این پروانه از پارانشیم برگ تغذیه کرده و در محل طوقه سبب قطع ساقه و آوند ها می گردند که در نتیجه بوته های قطع شده به زمین می افتد . خسارت این آفت در مزارع ذرت کرج تا 10 درصد تخمین زده شده است .

مبارزه – مبارزه زراعی نظیر از بین بردن بقایای محصول و علف های هرز ، شخم و یخ آب در کاهش آفت مؤثر می باشد .

مبارزه شیمیایی با استفاده از آلدرین 40 % به میزان 5/2 تا 3 لیتر خالص در هکتار قبل از کاشت و یا بعد از کاشت و قبل از جوانه زدن می باید انجام شود . هم چنین طعمه پاشی با گامکسان ، سم پاشی با دیپترکس 50 % به میزان 2 لیتر در هکتار هنگام تفریخ تخم ها و یا استفاده از توکسافن به میزان 5/2 تا 3 لیتر برای ذرت دانه ای در هر هکتار توصیه می گردد .

 

* برگ خوار چغندر قند Spodoptera (Laphygma, Caradrina) exigua Hbn

لارو این آفت همه چیز خوار ( پولی فاژ ) است و یکی از آفات مهم چغندر قند می باشد و در بعضی از مناطق کشور نظیر استان های شمالی خسارت زیادی به ذرت وارد می آورد .

مناطق انتشار – تقریبا ً در تمام مناطق ذرت کاری ایران انتشار دارد .

خسارت – برگ ها به صورت توری در آمده و سفید می شوند ، ولی در مراحل بعدی تغذیه لارو ها ، برگ ها به صورت مشبک در می آیند .

مبارزه – علاوه بر مبارزه زراعی و کشت به موقع محصول از فسدرین 24 % به میزان 2 لیتر ، تیودان 35 % به میزان 5/2 لیتر ، دیپترکس 50 % به میزان 2 تا 3 لیتر و آزودرین 24 % به میزان 5/2 تا 3 لیتر در هکتار به محض تفریخ اکثریت تخم ها می توان استفاده نمود .

 

* پروانه گاما  .Plusia ( phytometra ) gamma L

لارو ها دارای سه جفت پای سینه ای بوده و مانند لارو های پروانه های خانواده Geometridae وجبی راه می روند ( اصطلاحی است در مورد راه رفتن لارو پروانه های این خانواده . ) .

مناطق انتشار – این آفت به طور وسیع در اکثر مناطق ذرت کاری کشور انتشار داشته و لارو آن معمولا ً به طور مخلوط با لارو سایر پروانه ها روی ذرت فعالیت دارد .

خسارت – از تمام قسمت های برگ تغذیه می کنند .

مبارزه – مبارزه شیمیایی که علیه سایر آفات ذرت انجام می گیرد ، جمعیت این آفت را نیز کنترل می نماید ، زیرا لارو های این پروانه نسبت به سموم فسفره خیلی حساس می باشند . در صورتی که احتیاج به مبارزه جداگانه علیه این آفت باشد می توان از لبایسید 50 % به میزان 5/2 لیتر ، فسدرین 24 % به میزان 2 لیتر و یا از سمومی که بر علیه برگ خوار چغندر قند به کار می روند ، هنگامی که لارو های سنین اولیه ظاهر می شوند استفاده کرد .

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

* کرم قوزه یا کرم بلال Heliothis armigera Hub

این آفت میزبان های متعددی دارد ولی بیش از همه ذرت ، پنبه و گوجه فرنگی را مورد حمله قرار می دهد . خسارت این آفت در سال های اخیر روی ذرت رو به فزونی گذاشته و در اکثر مناطق ذرت کاری جزء آفات اقتصادی به حساب می آید .

مناطق انتشار – در اکثر مناطق ذرت کاری به خصوص در استان های مازندران و گیلان و در اردبیل ( دشت مغان ) انتشار دارد .

خسارت – در مراحل اولیه رشد نبات سوراخ های تقریبا ً گرد روی برگ های جوان ایجاد و در مراحل بعدی از گل آذین نر ، نوک بلال و دانه ها تغذیه می کنند .

مبارزه – شخم عمیق پاییزه و یخ آب زمستانه باعث از بین رفتن ذخیره زمستانی آفت شده و از انبوهی جمعیت در سال بعد خواهد کاست  . سموم شیمیایی کم دوام مانند دیپترکس 80 % به نسبت 5/1تا 2 کیلوگرم در هکتار توصیه می شود . سموم دیگری نظیر فسدرین 24 %  به میزان 5/2 لیتر ، گوزاتیون ۵/۲ لیتر ، آرودرین 24 % به میزان 5/2 لیتر نیز توصیه شده اند . موقع مبارزه هنگامی است که اکثر تخم ها تفریخ شده و لارو ها وارد میوه نشده باشند .

 

* پروانه تک نقطه ای برنج Cirphis unipuncta Haw

مناطق انتشار – در استان های گیلان و مازندران به شدت پراکنده می باشد .

خسارت – تمام قسمت های نرم برگ ها را خورده و فقط رگبرگ اصلی را باقی می گذارند . این حشره طغیان دوره ای دارد . خسارت این آفت روی ذرت در استان گیلان شدید است .

مبارزه – در مزارع پرعلف ، خسارت آن زیاد است . خشک کردن باتلاق ها ، مرداب ها و آبگیرها توصیه می شود . سموم فسفره هنگامی که لارو های سن یک مشاهده می شوند . روی آفت مؤثر هستند . چون لاروها هنگام روز غالبا ً در پای بوته ها و زیر علف ها مخفی می شوند لذا باید میزان آب مصرفی در هکتار را هنگام سم پاشی بالا برد .

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

* پروانه ساقه خوار ذرت  Ostrinia ( pyrausta ) nubilalis Hbn

مناطق انتشار – این آفت در سال های اخیر اهمیت ویژه ای پیدا کرده و در استان های گیلان و مازندران روی ذرت خسارت شدیدی دارد . صدمه زیاد آفت از ذرت کاری دشت مغان اخیرا ً گزارش شده است .

خسارت – در مراحل اولیه تغذیه لارو ها ، برگ های وسط بوته سوراخ می شوند . در مراحل بعدی ، لارو ها مخصوصا ً از محل اتصال بلال به ساقه می شود . لارو ها داخل چوب بلال نیز می گردند . بوته آلوده در اثر وزش باد و با کوچکترین تکان می شکند .

مبارزه – زدن شخم های عمیق و از بین بردن علف های هرز و بقایای ذرت ضروری است . استفاده از دیازینون 20 % به میزان 5/2 % لیتر ، سومیتیون 50 % به میزان 5/1 لیتر و یا دیمیکرون 50 % به میزان 5/1 لیتر در هکتار هنگام تفریخ تخم ها و قبل از وارد شدن لارو ها به داخل ساقه توصیه می شود .

 

بیماری های ذرت دانه ای

پوسیدگی ساقه (چند گونه از قارچ ها):

پوسیدگی ساقه  یکی از بیماری های مخرب جهانی ذرت است. به وسیله ی گروهی از قارچ ها و باکتری به وجود می آید و به ساقه  نزدیک به بلوغ حمله می کند. وضعیت مساعد برای پوسیدگی ساقه ی ذرت زمانی است که فصل استرس و فشار به مجموعه،  طول می کشد  همچنین بادزدگی برگ وجود دارد، ابر ناکی زیاد است، تراکم کشت بالا است، خشکی، تگرگ پیش می آید و گیاه دچارکمبود پتاسیم و ازت می باشد. بیشترین میزان این بیماری زمانی پبش می آید که خشکی و گرمای زود رس پیش می آید و گاهی که رطو بت بالا است.  نشانه های بیماری شامل تخریب ساقه و وجود حلقه های بی رنگ و صو رتی در آن می شود.(با جیبرلا خاکستری در پوسیدگی ذغال چوبی). در هیبرید های حساس 10-20% کاهش محصول دیده می شود. ضرر و زیان این بیماری به این خاطر است که خوشه ها خوب پر نمی شوند و در هنگام برداشت ضایعات بالا ست. مبارزه با این بیماری به وسیله کشت دورگه های ایستا در برابر بیماری، تناوب زراعی،  تنظیم پتاسیم و ازت، رعایت اصول بهداشت بذر و مزرعه، کاهش تنش ها همچنین کنترل آفات و ترکم کشت امکان پذیر است.

 

پوسیدگی مغز خوشه (چند گونه از قارچ ها):

پوسیدگی مغز خوشه ذرت یکی از بزرگترین مشکلات این گیاه در مناطقی است که دارای بارندگی های پاییزی در زمان برداشت محصول می باشند. نشانه های بیماری شامل مشاهده ی کپک های صورتی فوزاریومی و کپک های سبز مایل به تیره تریکودرما میباشد(عکس 4).این کپک ها ممکن است حاوی مواد سمی باشند.

پرندگان و حشرات به خوشه و ساقه آسیب می رسانند و در همین حال است که بیماری پوسیدگی ساقه در آنجا مستقر می گردد. پوسیدگی ها در خوشه هایی که بالغ شده و به سمت پایین آویزان شده اند کمتر است. بازده کیفی و ارزش غذایی ممکن است کاهش یابد.برای مهار بیماری میتوان از دورگه های مقاوم و زودرس استفاده نمود و محصول را در جایییا رطوبت 15%  انبار کرد.

 

سیاهک عمومی ذرت (قارچ Ustilago maydis):

همه ی قسمت های گیاه را فرا می گیرد. گال ها با غشایی سفید رنگ پوشیده می شوند. درون این گالها یک توده ی ساه از اسپورها در حال گردش هستند.به زودی  ممکن است عفونت گیاهان کوچک را از میان ببرد ولی این خیلی کم دیده شده است. گالها می توانند به صورت جزعی روی ساقه ها به وجود آیند و روی خوشه نیز می توانند ظاهر شوند یا اینکه ظاهر نشوند. خشکی هوا و درجه حرارت 95-75 درجه فارنهایت برای آنها مطلوب است. همچنین ازت بالا و کود زیادی نیز برای این گالها مفید است. برخورد شن، بارش تگرگ، انجام عملیات زراعی و حشرات سر خرطومی نیز می توانند اثرات بیماری را افزایش دهند. پرهیز از آسیب های مکانیکی، کاشت هیبرید های غیر حساس و استفاده ی بهینه از کود ها می تواند اثرات بیمار را کاهش دهد.

 

سیاهک سر ذرت (قارچ Sporisorium reilianum):

این قارچ در خاک وجود دارد و هم به ذرت و هم به سورگم یا ذرت خوشه ای حمله می کند. بیماری بر روی خوشه و کاکل ذرت پدیدار می گردد. عفونت کاکل ذرت ممکن است به واسطه ی اسپای هلتها یا توده ی سیاهی از  اسپورها ب وجود آید. این سیاهک دوده مانند شبیه به قطره های ریز اشک می باشد و بر وی چوب ذرت و دروت مغز آن نیز مشاهده می شود. معمولا اگر این بیماری به کاکل ذرت سرایت کند، تمام خوشه را در بر می گیرد. کنترل این بیماری توسط کاشت گونه های مقاوم و کاشت متناوب گونه های مختلف انجام پذیر است.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

شکاف سر ذرت (قارچ Sclerophthora macrospora):

نشانه های این بیماری در زمان های گوناگون ابتلا و درجات ابتلا به آن در گیاه متفاوت است. اولین نشانه ی بیماری لوله ای شدن بیش از اندازه ی جوانه ها و پیچ خوردن نک برگ ها است. کاکلها آنقدر رشد می کنند تا زمانی که انبوهی از برگ ها باقی بماند و به همین جهت شکافی بر روی بلال به وجود می آید.  ممکن است برگ ها کوچک مانده و دارای نوارهای زرد رنگی بشوند. عامل دیگر این است که گلها قبل از اینکه گیاه برسد 4 تا 5 برگی می باشند. در مساحت های کوچک معمولا ضرر و زیان کمتر است. پرهیز از کاشت در مناطق مرطوب با زهکشی کم می تواند در کنترل آن موثر باشد.

 

کپک کرکی ذرت خوشه ای (قارچ Peronoscherospora sorghi):

نشانه های بیماری کوچک ماندگی گیاه و به وجود آمدن لکه های سفید بر روی برگ است. این بیماری سیستمیک است.گیاه آلوده باریک و با برگهایی ایستاده دیده می شود. گیاه انبوهی کاکل تولید می کند و کرک های سفیدی بر روی برگ رشد می کند. کاشت گیاهان متحمل علائم را نشان می دهد ولی گیاه بذر تولید می کند. برخی واریته ها علائم طولانی تری را نشان می دهند و تنک شده و زرد می شوند. هاگ ها می توانند از گیاهی به گیاه دیگر انتقال یابند. بقیه هاگها برای 4 سال در خاک باقی می مانند.مهار با  استفاده از دورگه های مقاوم و ضد عفونی بذر با قارچ کش های سیستمیک.

 

لکه قهوه ای ذرت (قارچ Physoderma maydis):

این بیماری یک مشکل جدی نمی باشد. نشانه های این بیماری کوچک، گرد، لکه های زرد روی برگ و غلاف آن  و از روی بند ها تا سرتاسر برگ را فرا می گیرد. بر روی برگها زخم هایی قهوه ای رنگ و ترکیبات جوشی شکل ایجاد می شود. بافت برگهای بیمار از هم می پاشد و اسپور های قهوه ای آزاد می کند. ساقه ها شکسته و خم می شوند.

 

زنگ معمولی ذرت (قارچ Puccinia sorghi):

قارچ بر روی نسوج برگ جوانه می زند و به شکل دایره یا بیضی رشد کرده و شبیه به جوشهایی با رنگ سبز مایل به قهوه ای با اسپور های قهوه ای در می آید.این اسپور ها سرانجام به رنگ سیاه در می آیند. این زنگها سرما و رطوبت بالا را می پسندند. به طور کلی بافتهای پیر پایدار ترند. اشکال بیشماری از این قارچ وجود دارد. کنترل این بیماری با کاشت دورگه هایی که به زنگ تدریجی مقاوم هستند انجام می گیرد. قارچ کش ها معمولا کاربرد کمی دارند. درجه حرارت بالای تابستان این بیماری را کاهش می دهد.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

زنگ جنوبی ذرت (قارچ Puccinia polysora):

این زنگ نسبت به زنگ معمولی مخرب تر است و سریع در برگها گسترش می یابد، ولی در کناره های دریا  و در  خط ساحلی به دور ازشمال دیده می شود. جوشهای آن معمولا کوچک، گرد، و نارنجی رنگ تر از زنگ معمولی است. جوش های آن ریختی را بر روی برگ ایجاد می کند که برگ را زرد کرده و می خشکاند. زمانی که بیماری زیاد باشد محصول به واسطه ی کاهش پر کردن خوشه کاهش میابد. بر خلاف زنگ معمولی، این زنگ دمای بالا را می پسندد. هیبرید ها ی گوناگون  استعداد های مختلفی برای گرفتن این بیماری دارند. باید دورگه های مقاوم کشت گردند. کنترل شیمیایی با استفاده از قارچ کش های گرو ورز و مانکوزب امکان پذیر است.

 

برگ باد بزنی جنوبی ذرت (قارچ Bipolaris maydis):

برای سالها بیماری خفیف و بدون زیان اقتصادی برای ذرت بود. در سال 1970در تگزاس یک نژاد بدخیم T آن بر روی ذرت دیده شد که باعث نر عقیمی سیتو پلاسمی می شد. خسارت بسیار شدید بود. گیاهان به شکل دو کی شکل می پیچیدند و زرد و سبز می شدند. نوار های عرضی سیاه، قرمز مایل به قهوه بر روی برگ، پایه ی برگ و ساقه به وجود می آید. چوب خوشه ها پوسیده می شوند و خوشه ها می ریزند. قارچ زمستان را بر روی بذر ذرت می گذراند. باد و باران اسپور ها را به سرعت در جا های مناسب پخش می کنند، در چرخه ای 72 ساعته.کنترل با استفاده از هیبرید های مقوم و ضد عفونی بذر.

 

نماتد ذرت:

این نماتد به طور کلی بازده ریشه ها را کاهش می دهد، در پی آن گیاه زرد شده و محصول کاهش میابد. بیش از40 نوع از آنها بر روی ذرت وجود دارند. عمده تاثیر آن بر روی ذرت این است که رمقی برای آن باقی نمی گذارد و رنگ ریشه ها سیاه می شود. از گیاهان بدون انگل و ضد عفونی کننده های شیمیایی زمین استفاده کنید.

 

برگ باد بزنی شمالی ذرت (قارچ  Exserolilium turcicum):

بیضی های برنزه و طولانی بر روی برگهای پایینی و پیر پدیدار می گردد.کم کم به سمت بالای گیاه پیش میرود و علائمی شبیه به سرمازدگی یا خشکی بروی برگ باقی می گذارد. نشانه ها بر روی غلاف خوشه ها دیده می شود ولی به خوشه ها آسیب نمی رسد. در گیاهان مقاوم نشانه ها با حاشیه هایی زرد دیده می شوند. زمستان را بر روی برگ، غلاف خوشه و دیگر باقیمانده های گیاه می گذراند. در هوای مرطوب اسپور های سیاه درون نوارها ساخته شده و به صورت نوار های باد کرده و متورم مشاهده می شوند. معمولا در داخل و بین نوارها نیز گسترش میابد. دمای معتدل و شبنم زیاد و بارندگی های مکرر برای این قارچ مفید است. بیشترین باخت زمانی رخ می دهد که بیماری به مرحله ابریشمی  می رسد. کمترین آسیب 6 هفته پس از مشاهده میسلیوم ها به گیاه می رسد. کاشت گیاهان مقاوم در کنترل بیماری موثر است. از قارچ کشها استفاده کنید. 18 نوع از این ترکیبات از گذشته در دسترس هستند.

 

کوتولگی ویروسی ذرت (موزائیک) ویروس maize dwarf mosaic virus (MDMV):

این ویروسی خیلی معمولی در تگزاس است که بیشترین آسیب را به ذرت می رساند. برگها لکه های روشن مایل به سبز تیره و یا رگه های باریک  موزائیکی شکل دارند. گیاه از رشد باز می ماند،جوانه ها بیش از حد، با خوشه هایی رها شده در هوا و بدون بذر. خیلی زود عفونت به ریشه ها کشیده شده و ساقه پوسیده و می میرد. ویروس به صورت مکانیکی و توسط 12 گونه از شته ها گسترش می یابد.نشانه ها پس از 30 روز به ناگاه دیده می شوند. بسیاری از علفهای وحشی و زراعت ها می توانند از  میزبانان این  ویروس ها (MDMV) به شمار آیند. علف جانسون به صورت منبع اصلی زمستان گذرانی ویروس شناخته شده است. از هیبرید های مقاوم استفاده کنید و علف جانسون را ریشه کن کنید.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

برگ باد بزنی باکتریایی ذرت (باکتری  Erwinia Stewartii):

به این بیماری همچنین پلاسیدگی باکتریای استوارتز، برگ باد بزنی استوارتز و باکتری بلال  هم می گویند و ندرتا در تگزاس دیده می شود. در برگ ها خط های کمرنگ سبز و زرد با حاشیه نا منظم و در راستای رگ برگ ها دیده می شود. این لکه ها خشک و قهوه ای می شوند. گیاه محصولی نارس و سفید با کاکل های مرده تولید می کند. در آلودگی شدید گودال هایی در قسمت های پایینی ساقه دیده می شود و نشانه این است که باکتری ها از راه سامانه آوندی گیاه به مغز ساقه راه یافته اند. همچنین حشراتی چون سوسک های ککی، کرم های سیمی شکل و کرم های ریشه گیاه را می جوند و ممکن است باکتری ها توسط سوس کها انتقال یابند. در میان ذرت ها بیشترین مقاومت به این بیماری مر بوط به ذرت شیرین می باشد. مهار این بیماری از طریق کشت گیاهان دورگه ی پایدار و کنترل حشرات جونده امکان پذیر است.

برچسب ها

مقالات مرتبط