هیچ محصولی وجود ندارد
نمایش بزرگتر
دانلود آموزش ديسک هاي سبک و سنگين (ادوات خاکورزي ثانويه) + تسطيح کننده
دانلود آموزش ديسک هاي سبک و سنگين (ادوات خاکورزي ثانويه) + تسطيح کننده
خاک شخم شده داراي کلوخ هايي است که براي کار ماشين هاي بعدي يعني کارنده ايجاد اشکال مي نمايند. مضافاً بذري که در اين شرايط کاشته شود تماس کاملي با خاک نداشته و لذا جذب آب و مواد غذايي براي آن مشکل خواهد بود. ماشين هايي وجو دارند که کلوخ هاي حاصل از شخم را خرد نموده و سطح خاک را نيز کاملاً هموار مي نمايند.
اطلاعات بیشتر
ماشینهای خاکورزی ثانویه:
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
دیسک - کولتیوارتور مزرعه - هرس - غلتک - دستگاههای تکمیل کننده کار تهیه بستر بذر
خاک ورزی ثانویه:
خاک شخم شده داراي کلوخ هايي است که براي کار ماشين هاي بعدي يعني کارنده ايجاد اشکال مي نمايند. مضافاً بذري که در اين شرايط کاشته شود تماس کاملي با خاک نداشته و لذا جذب آب و مواد غذايي براي آن مشکل خواهد بود. ماشين هايي وجو دارند که کلوخ هاي حاصل از شخم را خرد نموده و سطح خاک را نيز کاملاً هموار مي نمايند. اين ماشين ها را که نسبت به ماشين هاي خاک ورزي اوليه سبک تر بوده و در عمق کمتري نيز کار مي کنند. پيام ماشين هاي خاک ورزي ثانويه نامگذاري کرده اند و عبارتند از :
1) هرسها
2) بشقابي (ديسک)
3) دندانه ميخي
4) دندانه فنري
5) ماله
6) کولتيواتور مزرعه اي
7) غلتک
8) جوي کن
9) نمد کن
10)چاله کن
يک ماشين خاک ورز ثانويه ممکن است از نظر شکل شبيه يک خاک ورز اوليه باشد. تميز اين دو بر اساس عمق کار آنها استوار است .
A) هرس ها:
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
يکي از معمولي ترين ادوات شخم ثانويه هستند که در 3 نوع ديده مي شوند.
1) بشقابي
2) دندانه اي ميخي
3) دندانه هاي فنري
الف) هرس بشقابي (ديسک):
يکي از معمولي ترين ادوات و شايد تنها ماشين خاک ورزي ثانويه در ايران است.دو نوع هرس بشقابي يا ديسک وجود دارند. دو زانويي (تندم) و يک زانويي (آفست). هر يک از اين دو نوع ممکن است سوار يا دنباله بند باشند. يک هرس بشقابي دو زانويي سواز 20 پره در زير مشخص است.
دو گروه بشقاب طرف راست و يا چپ شکل يک زانو را تداعي مي کنند و به اين سبب آن را دو زانوعي مي ناميم، در برابر، هرس هاي يک زانويي نيز وجود دارند که فقط از دو گروه بشقابي ترکيب يافته است واژه خارجي اين نوع هرس آفست (offset) مي باشد. اين هرس هاي اخير را معمولاً سنگين تر مي سازند و لذا شدت عمل بيشتري در خرد کردن کلوخ هاي پس از شخم دارند. تعداد بشقابها بسيار متفاوت و از 16 تا 72 و بيشتر يافت مي شوند. قطر و وزن بشقابها نيز مي توانند بسيار متغير باشند. قطر دايره يا بشقاب تا 60 سانتي متر و وزن روي هر يک تا 100 کيلوگرم مي رسد. تنها تنظيم لازم براي اين ماشين ها, زاويه استقرار گروهها روي هر بشقاب دارد به اين سبب در زمين هاي سخت ممکن است وزنه هايي روي بشقاب ها يا روي قاب ماشين سوار نمود.
در ايران به سبب سفتي خاک، پس از شخم اوليه، معمولاً دو بار ديسک چپ و راست مي زنند. فاصله بشقابها در ماشين هاي مختلف مي تواند متفاوت باشد. فاصله 5/17 سانتي متري براي نرم کردن زياد خاک و 5/22 سانتي متري براي بريدن ؟؟ و اختلاط کود شيميايي با خاک و 5/28 سانتي متر براي عمق کار بيشتر در خاک هاي با بقاياي گياهي سنگين.
ب) هرس دندانه ميخي :
ماشين هاي نسبتاً ساده اي هستند که قاب آنها صلب يا قابل انعطاف ساخته مي شود. اين ماشين ها عموماً از نوع سوار هستند. از اين ماشين براي بيشتر خرد کردن کلوخه پس از شخم اوليه يا پس از ديسک زدن و نيز در بهار، قبل از کشت، براي از بين بردن علوفه هاي هرز جوان استفاده مي شود.
ج) هرس دندانه فنري :
اين ماشين همان کار دندانه ميخي را انجام مي دهد با اين تفاوت که به سبب فنريت دسته تيغه خاک را بهتر خرد مي کند. از نظر ظاهر شبيه گاو آهن قلمي (چيزل) است ولي عمق کار آنها کمتر از آن گاو آهن است.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
B) ماله ها :
پس از هرس زدن ، سطح خاک هنوز ناصاف است براي همواري بيشتر، ماله مي زنند. ماله وسيله اي ساده و معمولاً يک سطح صاف و سنگين همچون الوار ولي فولادي است.
C) کولتيواتور مزرعه اي :
براي کشت بهاره، خاک را معمولاً در پاييز آماده مي کنند ولي در بهار و قبل از کشت ممکن است در اثر بارندگي زمستاني سفت شده و نيز علف هرز جوان روئيده باشد. براي شکستن سله (لايه نازک سخت شده روي خاک) و از بين بردن اين علف ها از کولتيواتور مزرعه بهره گرفته مي شود. اين ماشين يکي از وسايلي است که براي بستر سازي به کار مي رود. ملاحظه مي گردد که کولتيواتور مزرعه اي شبيه هرس دندانه فنري در حقيقت يکي است. دو نوع تيغه کوچک و بزرگ پنجه کلاغي براي وجين علف هاي هرز به کار مي روند که در اين صورت ماشين را کولتيواتور رديفي يا وجين کن مي خوانند.
غلتک :
خاک ورزي را سمي مي کنند در پاييز انجام دهند تا برف و باران زمستاني بهتر در آن نفوذ نموده و در نتيجه تخم و لارو حشرات از بين بروند ولي بستر آماده شده براي کشت بهاره ممکن است در اثر يخ زدگي باد کند (پف نمايد) اين وضعيت مطلوبي براي کشت بذر نيست. بدين سبب به عنوان آخرين مرحله خاک ورزي ثانويه آن را غلتک مي زنند. غلتک زدن به همين دليل است که حتي پس از کاشت بذر ممکن است ضروري افتد. در زمين ناصاف ديم ، از غلتک قابل انعطاف استفاده مي شود که شکل پستي و بلندي را به خود مي گيرد. در بعضي از کشت و کارها همچون چمن و يونجه که بذرها بسيار ريزند غلتک را به تنهايي روي بذرها مي دوانند تا تماس بذر و خاک به منظور جذب بهتر رطوبت و مواد غذايي بهتر شود ولي در خاک ورزي ثانويه به عنوان جزيي از يک ماشين ديگر به کار مي رود. اين ماشين مرکب (combinator) خوانده مي شود. اين ماشين ها را در ايران به نام کمبينات ناميده اند.
E) حاوي کن (Furrower)
براي کشت گياهان آبي نياز به جوي هاي آبياري است. در نقاط پر باران نيازي به اين وسيله نيست ولي در ممالک خشکي مثل ايران يکي از الزامات است. رديف کارها که جلوتر به آنها مي رسيم به جوي کن ها رسيم به جوي کن ها نيز مجهزند ولي خطي کارها يعني ماشين هايي که کشت گندم و جو کاربرد دارند معمولاً فاقد اين قطعات هستند.
F) نهر کن ها :
در کشت آبي، جويها در هر قطعه از مزرعه به فاصله هاي 15 تا 25 سانتي متري درآورده مي شوند ولي اطراف هر قطعه را نيز براي ورود و خروج آب به آن قطعه هردر مي آورد. نهرکن ها دقيقاً شبيه جوي کن ها بوده ولي بزرگترند و عقبه آنها قابل تنظيم مي باشند. طوري که بتوان نهرهاي با سطوح متفاوت به وجود آورد.
G) چاله کن :
براي گودکني هاي درختان يا نصب تيرهاي چراغ برق و از اين قبيل به کار مي رود. وسيله ساده اي است که به اتصال سه نقطه تراکتور بسته شده و مته آن توسط محور تواندهي به دوران در مي آيد. چاله کن ها بيشتر در باغ ها يا براي کشت درختان در اطراف مزارع به کار مي رود.