Current PHP version: 5.6.40
دانلود اطلس بیماری های گوسفند و بز
دانلود اطلس بیماری های گوسفند و بز نمایش بزرگتر

دانلود اطلس بیماری های گوسفند و بز

دانلود اطلس بیماری های گوسفند و بز

گندیدگی سم، پوسیدگی سم، براکسی(برادست)، آگالاکسی(شیربره، شیرباد، شور باد یا شیربرک)، -شاربن(سیاه زخم)، شاربن علامتی، قانقاریا یا سیاه زخم(هپاتیت نکروتیک عفونی)، تب برفکی، آنتروتوکسمی، آبله، بیماری تب مالت، شبه سل یا بیماری لاغری(یون)، زردی(پیروپلاسموز)

جزییات بیشتر

امتیاز خرید
با سفارش این محصول شما 3  امتیاز دریافت میکنید
ارزش امتیاز دریافتی:  450 تومان
حد اکثر تخفیف قابل استفاده برای این محصول 3 امتیاز که برابر است با 450 تومان

2,900 تومان بدون مالیات.

اطلاعات بیشتر

انواع بیماری های گوسفند و بز:

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
۱-گندیدگی سم:

این بیماری یکی از ناراحتی های سم می باشد که عامل آن یک قارچ از جنس درماتوفیلوس است.تجربه نشان می دهد اگر محیط زندگی دام برای مدت طولانی مرطوب باشدو فضای بین سم ها توسط مدفوع نرم پر شود،زخم ههای متعدد برجسته در بین سم ها در دست و پا ایجاد می شود که شبیه توت فرنگی می باشد،به همین دلیل به آن گندیدگی توت فرنگی نیز می گویند.این بیاری در سیسستم های بسته پرواربندی در نواحی سردسیر و معتدل که امکان جمع آوری کود دام ها بطور روزانه و یا هفتگی وجود ندارد یک مشکل اساسی می باشد.

۲-پوسیدگی سم:

بیماری عفونی واگیردار پوسیدگی سم از بیماری های مهم نشخوارکنندگان است که با نکروز و جداشدن شاخ سم تشخیص داده می شود.عامل این بیماری دو باکتری به نام فوزوفورمیس نودوسوس و فوزوباکتریوم نکروفوزم است.
علائم بیماری:لاغری،لنگش،نکروز و بوی نامطبوع در فضای بین انگشتان ،ورم چرکی در اطراف سم ها ،افتادن کامل سم و سقط جنین از علائم این بیماری می باشند.آنچه در سم مبتلا ایجاد می شود،تورم مرطوب و ملایمی است که توسط نکروفوزم بین دو سم ایجاد می شود.پس از شکافی بین پوست و بخش شاخی سم ایجاد می شود که باکتری ندوسوس وارد آن شده و باعث ترشح متعفن از پاها و جداشدن بخش شاخی از بافتهای زیرین می شود.
درمان:
استفاده از سولفات مس ۲۰-۱۰ درصدو یا فرمالین ۱۰ درصد و سپس استفاده از اسپری کلرامفنیکل همزمان با تزریق عضلانی مقدار زیاد پنی سیلین سبب کاهش و از بین رفتن عفونت و ترمیم بافت ها می شود.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

۳-براکسی(برادست):

بیمار یعفونی حاد گوسفند و بز است که اغلب در دام های شیرخوار و یک ساله که در اواخر پایییز و زمستان از علوفه یخ زده استفاده می کنند،مشاهده می شود.عامل بیماری باکتری بی هوازی کلستردیوم سپتیکوم است.
علائم بیماری:این بیماری بویژه نوزادهایی که در سلامت کامل هستند ،مبتلا می کند.تلفات بره ها ممکن است تا ۳۰ درصد افزایش یابد.در اغلب موارد بره و بزغاله هایی که شب یا عصر روز قبل بیمار نبوده اند،در هنگام صبح تلف شده اند.مصرف غذا توسط دام ها قبل از مرگ متوقف می شود و حیوان گله را ترک کرده و با خوابیدن روی زمین دندان قروچه می کند و به حالت اغماء می میرند.
پیشگیری:برای پیشگیری لازم است دام ها قبل از رفتن به مرتع یخ زده و دارای شبنم با علوفه خشک تغذیه شوند.
ایجاد ایمنی:از واکسن براکسی به میزان ۳-۲ سی سی بصورت زیر جلدی در ناحیه کتف در مهرماه استفاده می شود.

 ۴-آگالاکسی(شیربره، شیرباد، شور باد یا شیربرک):

از بیماری های مسری و واگیردار گوسفند و بز است که توسط مایکوپلاسما آگالاکتیه ایجاد می شود.
 علائم بالینی:افزایش درجه حرارت بدن و کاهش ناگهانی شیر در گله از نشانه های اصلی وجود بیماری است که ممکن است ملایم و زودگذر باشد.دوره کمون بیماری ۳-۲روز است و برحسب این که باکتری در چشم،پستان و مفاصل یا هر سه مستقر شود به ترتیب سبب تورم قرنیه چشم ،قطع و کاهش ناگهانی شیر و لنگش می شود.ممکن است سقط جنین نیز مشاهده شود.تلفات تا ۱۵ درصد گزارش شده است.
ایمنی زایی:برای واکسیناسیون می توان از دو نوع واکسن کشته یا زنده استفاده کرد.
واکسن کشته:مدت ایمنی حاصل از واکسن کشته آگالاکسی ۶ ماه می باشد و هر سال دو نوبت در ابتدای زمستان و پاییز عمل واکسیناسیون انجام می شود.میزان تزریق ۳-۲ سی سی بصورت زیرجلدی و در ناحیه کتف می باشد.
واکسن زنده:از واکسن زنده به علت ایجاد ایمنی بیشتر هر سال یک نوبت استفاده می شود.میزان آن ۱ سی سی و بصورت زیرجلدی در ناحیه کتف می باشد.این واکسن را نباید در ماه های چهارم و پنجم آبستنی و همچنین زمان شیردهی استفاده کرد.لذا بهترین زمان برای تزریق این واکسن ماه دوم آبستنی است.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
۵-شاربن(سیاه زخم)
۶-شاربن علامتی
۷-قانقاریا یا سیاه زخم(هپاتیت نکروتیک عفونی)
۸-تب برفکی
۹-آنتروتوکسمی
۱۰-آبله
۱۱-بیماری تب مالت
۱۲-شبه سل یا بیماری لاغری(یون)
۱۳-زردی(پیروپلاسموز)
۱۴-ذات الریه
۱۵-اکتیمای مسری(زخم دهان)
۱۶-اسهال عفونی دام های نوزاد
۱۷-میاز
۱۸-کرم بینی
۱۹-ورم پستان

برچسب ها

مقالات مرتبط