Current PHP version: 5.6.40
هیچ محصولی وجود ندارد
کاشت سیب زمینی به دو صورت دستى و ماشينى انجام مىگيرد. کاشت دستى معمولاً در زمينهاى کوچک و متوسط و کاشت ماشينى در زمينهاى بزرگ و هموار واقع در دشتها انجام مىشود. در کاشت دستى سيبزمينىهاى کامل يا بريده شده را با دست و در اصلهاى که از پيش در نظر گرفتهاند در جويچههاى آماده شده مىريزند.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
قسمت اصلى سيبزميني، غدههاى آن است که در زير خاک تشکيل مىشود. هر چه بستر خاک براى تشکيل و رشد غدهها مناسبتر باشد مقدار محصول در هکتار بالاتر مىرود. بههمين دليل کشاورزان در صورت فراهم شدن امکانات و بهويژه در زمينهاى داراى بافت سنگين، در پائيز يا زمستان و نيز چند ماه قبل از کاشت غده، زمين را بهعمق حدود ۳۰ سانتىمتر شخم مىزنند. در چنين حالتى در زمان کاشت که بسته بهزمان برداشت محصول (بهاره يا پائيزه) تفاوت مىکند، زمين را ديسک مىزنند و آن را براى کاشت آماده مىکنند.
در کشتزارهاى بزرگ سيبزمينى که عموماً واقع در دشتها است بشتر عمليات آماده کردن زمين با ماشين انجام مىشود. در نقاط کوهستانى که وسعت کشتزارها کم است، عمليات آماده کردن زمين با استفاده از دام انجام مىشود.
در زمينهاى سبک و براى کشاورزانى که امکان شخم در پائيز يا زمستان را ندارند، پيش از کاشت و با استفاده از رطوبت موجود زمين، آن را شخم مىزنند. پس از عمل شخم، ديسک زده مىشود و زمين براى کاشت سيبزمينى آماده مىگردد. در هر دو حالت به تناسب امکانات، کود حيوانى را توسط شخم يا ديسک به زمين مىدهند.
غدههاى سيبزمينى پس از برداشت يک دوره خواب دارند که در اين مدت بهندرت جوانه مىزنند. طول دوره خواب بستگى بهنوع سيبزميني، شرايط زراعى در زمان رشد و شرايط نگهدارى در انبار دارد. در مناطق سردسير بههنگام کشت، دوره خواب غدهها سپرى شده و جوانهها بهآسانى بيدار مىشوند ولى در مناطق گرمسير که فاصله برداشت تا زمان کاشت کوتاه و در حدود ۳۰ تا ۴ ماه است بهدو روش خواب جوانه را مىشکنند: يا غدهها را براى مدتى در جائى خنک با حرارت حدود ۲۰ تا ۲۵ درجه و رطوبت بالا قرار مىدهند و يا بهوسيله بريدن غدهها جوانهها را براى بيدار شدن تحريک مىکنند. بريدن غدهها در مناطق سردسير بهمنظور صرفهجوئى در مصرف بذر انجام مىشود. کشاورزان سعى مىکنند در درجه نخست از سيبزمينىهاى متوسط که نياز به بريدن نداشنه باشد بهعنوان بذر استفاده کنند ولى بسيارى از آنها بهدليل دشوارى کار از آن پرهيز مىکنند و از مخلوط سيبزمينى درشت و متوسط استفاده مىکنند ولى سيبزمينىهاى درشت را در صبح روزى که مىخواهند بکارند با چاقو مىبرند و آن را به دو يا چند قسمت (بسته به بزرگي) تقسيم مىکنند. براى مبارزه با بيمارىهاى قارچى مانند ريزوکتونيا با برخى از کشاورزان غدههاى سيبزمينى را بهمدت ۲ تا ۳ دقيقه يک در هزار بنوميل قرار مىدهند و پس از خشک شدن سطح پوست غده، آن را مىکارند.
چنانچه غدهها در شرايط انبار جوانه زده باشند، چون اين جوانهها بهدليل سفيد رنگ بودن و ضعيف بودن جوانهها، آنها را حذف مىکنند و به اينترتيب غدههاى سيبزمينى براى کاشتن آماده مىشوند.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
کاشت به دو صورت دستى و ماشينى انجام مىگيرد. کاشت دستى معمولاً در زمينهاى کوچک و متوسط و کاشت ماشينى در زمينهاى بزرگ و هموار واقع در دشتها انجام مىشود. در کاشت دستى سيبزمينىهاى کامل يا بريده شده را با دست و در اصلهاى که از پيش در نظر گرفتهاند در جويچههاى آماده شده مىريزند. سپس بهوسيله دام و با استفاده از خيشهاى خاک برگردان روى غدهها را با خاک مىپوشانند. معمولاً دام را طورى هدايت مىکنند که از روى پشتهها راه برود و سيبزمينىها آسيب نبينند. به اينترتيب خاک پشتهها، روى غدهها را مىپوشاند و پشتهها به جوىهاى جديد تبديل مىشوند. در شيوه ماشيني، کشت سيبزمينى بهوسيله ماشينهاى غدهکار يک يا دو رديفى انجام مىشود. تنظيم عمق کاشت، فاصله بوتهها روى رديف و فاصله رديفهاى کاشت، با تنظيم بذر کار انجام مىشود. دستگاه سيبزمينى کار ابتدا شيارى ايجاد مىکند که غدههاى سيبزمينى از درون مخزن به فاصله مورد نظر درون اين شيارها مىافتند و خاک برگردان ماشين رو سيبزمينىها را مىپوشاند. درکاشت دستى فاصله بوتهها روى رديف ۲۵تا ۳۰سانتىمتر و فاصله رديفها ۵۰ تا ۶۰ سانتىمتر است.
در کاشت ماشينى فاصله رديفها ۷۵ سانتىمتر و فاصله بوتهها روى رديفها ۲۵ سانتىمتر در نظر گرفته مىشود به اينترتيب تعداد بوته در هکتار ۵۵-۵۰ هزار عدد خواهد بود.
ميانگين مقدار بذر مصرفى (غده) در کل کشور ۲۴۶۹ کيلوگرم است. بيشترين ميزان مصرف بذر در اصفهان معادل ۳۰۸۲ کيلوگرم و کمترين مقدار مربوط به استان مرکزى برابر ۱۱۳۹ کيلوگرم در هکتار است - (هزينه توليد محصولات کشاورزى سال زراعى ۷۴-۱۳۷۳. جلد سوم، قسمت دوم، نتايج محصولات. وزرات کشاورزي، معاونت برنامهريزى و پشتيباني، اداره کل آمار و اطلاعات، شهريور ۱۳۷۵).
در کاشت غده تنها براى حدود ۴ درصد سطح زيرکشت که متعلق به ۵/۲ درصد بهرهبرداران است از ماشين کمک گرفتهاند- (بهنظر مىرسد در واقعيت کاربرد ماشين براى کاشت بيشتر از اين باشد).
زمان کاشت براى سيبزمينىهائى که اواخر تابستان و اوايل پائيز برداشت مىشوند، با توجه به شرايط آب و هوائى از نيمه فروردين آغاز و تا نيمه خرداد ادامه مىيابد. نزديک به ۸۵ درصد سيبزمينى کشور مربوط به اين زمان کشت است و مهمترين آن عبارتند از: اردبيل - فريدن- همدان - شاهرود- تبريز.
براى محصولى که در اواخربهار و اوايل تابستان برداشت مىشود زمان کاشت از اواخر پائيز تا زمستان است و مهمترين مناطق کشت آن عبارت است از: دزفول- جيرفت- هرمزگان (حاجىآباد)- گرگان و حومه اصفهان.
زمینی که عاری از هرگونه ریشه علف هرز باشد، به عنوان زمینی ایده آل برای کشت سیب زمینی محسوب می شود. البته زمان مناسب برای کاشت را هم نباید از دست داد و معمولاً قبل از آغاز اردیبهشت باید کشت سیب زمینی صورت گرفته باشد. معمولاً قبل از کاشت، سه دفعه شخم زدن، به همراه صاف کردن و غلتک کشیدن خاک ضروری به نظر می رسد.
سپس سوراخ هایی در زمین ایجاد می کنند، مثل زمانی که می خواهند شلغم بکارند. بعد کود می ریزند، البته نباید از کود بیش از اندازه استفاده نمود. سپس تکه های سیب زمینی را در قسمت بالای کود قرار می دهند. سوراخ ها را پشت و رو می کنند تا روی سوراخ ها و تکه ها پوشیده شود. سپس روی سوراخ ها را صاف می نمایند.
زمینی که سیب زمینی را در آن می کارند، باید به عمق 300 میلی متر گود شود، البته اگر خاک اجازه دهد. سپس باید سوراخی به عمق 150میلی متر درست شود و داخل آن فضله اسب بریزند (تقریباً به قطر 75 میلی متر). قطر این سوراخ هم نباید از 300 میلی متر بیشتر باشد. روی این کود حیوانی، سیب زمینی ها را می کارند. روی آنها هم باید کمی کود پاشید و سپس خاک را زیر و رو می کنند. البته باید دقت شود که سیب زمینی های کاشته شده با هم 16 اینج فاصله داشته باشند. زمانی که جوانه سیب زمینی ظاهر شد، باید در اطراف آنها با کمک بیل، مقداری گِل قرار دهند. اگر گِل روی این جوانه ها را هم بگیرد، آنها را از آسیب ناشی از یخ زدگی محافظت می کند.
برای این جوانه ها باید میزان زیادی گل فراهم نمود و کسی که این کار را انجام می دهد، نباید گل را بالای گیاه یا روی پشته ای که اطراف گیاه ایجاد شده بریزد. چون هرچه خاک سبک تر باشد، سیب زمینی فضای بیشتری برای رشد خواهد داشت.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
سیب زمینی را معمولاً با استفاده از چنگک از خاک بیرون می آورند. اما زمان هایی که هوا (و به خاطر آن خاک) خشک است زمین را شخم می زنند که بهترین راه کار محسوب می شود.
پس از انجام این عمل، شیارهای حاصل از شخم زدن را باز نموده و محصول را جمع آوری می کنند. جمع کردن محصول با این روش بسیار راحت تر از استفاده از چنگک می باشد. سپس سیب زمینی را برای مصارف زمستانی و بهاری، انبار می کنند.
از آنجا که بهتر است این سیب زمینی ها را تا فصل تابستان هم نگهداری نمود، باید دقت لازم به عمل آید تا سیب زمینی های داخل انبار، از یخ زدگی در زمستان و جوانه زدن در بهار محافظت شوند. به منظور جلوگیری از یخ زدگی، سیب زمینی را در انبار در زیر توده ای کاه قرار می دهند و برای جلوگیری از جوانه زدن سیب زمینی، باید سیب زمینی ها را مرتب چک کنیم. زمانی که شروع به جوانه زدن می کند، سیب زمینی را در معرض نور خورشید قرار دهیم تا کاملاً خشک شود یا درون کوره ای با حرارت ملایم آنها را خشک کنیم.
برای کشت سیب زمینی، یک عدد سیب زمینی بزرگ را به سه قسمت تقسیم می کنند، به طوری که هر بخش حداقل یک چشم سیب زمینی داشته باشد. این بخش ها را به فاصله 7 اینچی از یکدیگر در خاک قرار می دهند. برخی استفاده از کود پوسیده و فاسد را به جای کود تازه ترجیح می دهند. در هر صورت بهتر است که همواره سیب زمینی را روی کود بکارند.
چنانچه غذای شما اندکی شور شد، تکه های سیب زمینی را درآن بریزید تا نمک اضافی را به خود جذب کند.
"صراط" - نام علمیسیب زمینی solanum tubersum می باشد (solanum برگرفته از كلمه لاتین به معنی "آرام بخش"است). سیب زمینی یک گیاه یک ساله از خانواده (solanacea) میباشد. گوجه فرنگی، بادمجان و فلفل ها نیز جزو همین خانواده محسوب میگردند.
به گزارش سرویس اجتماعی صراط هندی ها در حدود هـزار سـال پـیـش نخـستـیـن مـــردمانی بودند که سیب زمـیـنــی را در آمریکای جنوبی در پرو کشت دادند. این توبرکولها از زمانی که اسپانیولیها به کشورهای آمریکای جنوبی مانند پرو ، بولیوی و شیلی قدم نهادند شناخته شدند و در قرن شانزدهم کشورهای انگلستان ، هلند ، اسپانیا ، ایتالیا و فرانسه از توبرکولهایی که از آمریکا آورده شده بود سیب زمینی را بدست آوردند. در آن زمان به علت عقاید و نظرات خاصی که علیه کشت سیب زمینی وجود داشت کشت آن رونق چندانی نیافت ولی پس از تبلیغات و فعالیتهایی که از طرف شخصی به نام Parmentier صورت گرفت کشت آن رونق و توسعه یافت تا امروز که به پایه کنونی رسیده است.
بیش از هـزار گـونه سیـــب زمینی در سراسر جهان وجود دارد. نام نخست سیب زمینی (batata) بوده است که اسپانیایی ها آن را در قرن 16 به (potato) تغییر دادند. سیب زمینی خوراکی در واقع قسمت غده مانند(tuber) ساقه زیرزمینی گیاه سیب زمینی میباشد. 2نقش غده سیب زمینی ذخیره غذایی گیاه و خاستگاه نسل بعدی سیب زمینی ها میباشد.
سیب زمینی ها بر اساس طعم، اندازه، شکل، رنگ و میزان محتوای نشاسته ای به انواع گوناگونی تقسیم بندی میگرند. پوست سیب زمینی به رنگهای زرد، قهوه ای، صورتی، قرمز و ارغوانی (آبی) موجود میباشد. خود سیب زمینی نیز یا سفید است و یا همرنگ پوست خود.
1- سیب زمینی پوست قهوه ای (russet): پوست قهوه ای و درون سفید دارد. شکل آن کشیده است و سطح آن زبر و ناهموار است. میزان نشاسته آن زیاد و آب کمتری دارد. بهترین سیب زمینی برای سرخ کردن و پختن میباشد.
2- سیب زمینی با پوست زرد (yu con): پوست زرد رنگ دارد و طعم کره میدهد.برای پختن و تهیه پوره مناسب است.
3- سیب زمینی شیرین (sweet): دارای مغز زرد، سفید و یا نارنجی رنگ است. ارزش تغذیه ای بالایی دارد.
4- سیب زمینی های انگشتی (finger):کوچک و باریک هستند.
5- سیب زمینی قرمز:پوست قرمز و درون سفید دارد. برای آب پز کردن، بخار پز کردن و تنوری کردن مناسب است.
80 درصد سیب زمینی را آب، 20 درصد آن را مواد جامد (عمدتا نشاسته) و 0.5 درصد آن را سلولز تشکیل میدهد.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
توبرکول تازه سیب زمینی در حدود 60 درصد وزن خود آمیدن دارد و با این آمیدن مقداری مواد پروتئیک وجود دارد که میزان آن متغیر بوده و معمولا کم است. سولانین به مقدار خیلی کم و بیضرر در سیب زمینی وجود دارد ولی در سیب زمینیهای سبز شده مقدار آن زیاد میشود و مصرف این قبیل سیب زمینیها را خطرناک بسازد. کمی کولین نیز در سیب زمینی یافت میشود. نسبت مواد پروتئیک و نشاسته در سیب زمینی حائز اهمیت زیادی است.
چون بطوری که میدانیم در میان انواع متعدد سیب زمینیهایی که شناخته شدهاند. بعضی از آنها هنگام پختن از هم باز و متلاشی میشوند. علت متلاشی نشدن سیب زمینیهای دسته دوم همان وجود مقدار زیادتری مواد پروتئین در آنها است که بر اثر پختن منعقد و سفت شده موجب مقاومت بیشتر سیب زمینی در مقابل گرما میگردند در چنینی حالتی نسبت مواد ازته تام موجود در سیب زمینی به نشاسته حداقل 0.12 است. اگر نسبت مواد ازته کمتر از این مقدار باشد سیب زمینی در اثر حرارت متلاشی میشود.
با توجه به خواص سیب زمینی و اینکه این ماده غذایی برای حفاظت در برابر بیماریهای قلبی و عروقی و ساختن سلولهای عصبی بسیار مفید است غذاهایی حاوی این ماده را به شما توصیه میکنیم.
آب 82 گرم - کالری 70 کیلو کاری - پروتئین 2 گرم - کربوهیدرات 19 گرم - چربی 0.1 گرم - تیامین 0.11 میلی گرم - ریبوفلاوین 0.04 میلی گرم - ویتامین B6 0.25 میلی گرم - ویتامین C 19 میلی گرم - نیاسین 1.2 میلی گرم - آهن 1.8 میلی گرم - کلسیم 9 میلی گرم - منیزیوم 10 میلی گرم - منگنز 0.25 میلی گرم - مس 0.35 میلی گرم - فسفر 26 میلی گرم - پتاسیم 500 میلی گرم - سدیم 204 میلی گرم - فیبر 3 گرم - کلسترول 0 گرم
نکته: سیب زمینی شیرین منبع بسیار خوب ویتامین A و C میباشد. در سیب زمینی های دیگر میزان ویتامین A بسیار ناچیز است. سیب زمینی شیرین حاوی ترکیب اکسالات است بنابراین افرادی که دچار ناراحتی های کلیه و کیسه صفرا میباشند باید از مصرف آن خودداری کنند. همچنین اکسالات در جذب کلسیم تداخل ایجاد میکند. بنابراین افرادی که دچار فقر کلسیم هستند، باید حداقل 2 ساعت پس از مصرف مکمل های کلسیم سیب زمینی شرینی مصرف کنند.
نکته: سیب زمینی دارای شاخص گلیسمیک بالایی میباشد.بدین معنی که سطح قند خون را به سرعت بالا میبرد.بنابراین بیماران دیابتی بایستی تحت نظر پزشک خود از سیب زمینی استفاده کنند.
نکته: سیب زمینی منبع خوبی از ویتامین C، ویتامین B6، پتاسیم، منگنز، مس و فیبر است.
نکته: سیب زمینی یک ماده غذایی مغذی و کم چرب است. سیب زمینی آب پز، بخار پز، تنوری و کباب شده بهترین شکل مصرف سیب زمینی می باشند.
نکته: سیب زمینی حاوی مواد آنتی اکسیدان بوده و خاصیت ضد سرطانی و محافظت از قلب و عروق را دارا است.
نکته: سیب زمینی حاوی ترکیباتی موسوم به KUKOAMINES میباشد که باعث کاهش فشار خون میگردد.
نشاسته(starch) یک کربوهیدارت کمپلکس و نامحلول در آب است. نشاسته از ترکیب دو پلی ساکارید به نامهای آمیلوز(AMYLOSE) و آمیلو پکتین(AMYLOPECTIN) تشکیل یافته است. هر دو این آنها پلی مرهای گلوکز میباشند. یک زنجیره پلیمر نشاسته نمونه از 2500 مولکول گلوکز تشکیل یافته است. نشاسته در بدن انسان قابل هضم میباشد. ابتدا نشاسته در دوازدهه توسط آنزیم آمیلاز(AMYLASES) به مالتوز تبدیل میشود. سپس مالتوز در روده باریک توسط آنزیم مالتاز به گلولکز تبدیل میگردد.
سیب زمینی از دانه های نشاسته محصور در یک پوشش سلولزی تشکیل شده است. از آنجایی که بدن انسان قادر به هضم سلولز نمیباشد. از این رو مصرف سیب زمینی خام، حتی اگر بطور کامل هم جویده شود از سراسر لوله گوارش بدون آنکه هضم گردد، خواهد گذشت. بنابراین مصرف سیب زمینی خام هیچگونه ارزش غذایی نخواهد داشت. اما اگر سیب زمینی پخته شود پوشش سلولزی آن پاره شده و محتویات آن(نشاسته و مواد مغذی) میتواند هضم گردد. همچنین با پختن سیب زمینی دانه های نشاسته با جذب آب حجیم تر میگردند.
دو گلیکو آلکالوئید تلخ مزه و سمی بنامهای سولانین(SOLANINE) وچاکونین(CHACONINE) در برگها ، میوه ها، گلها، و ساقه های سیب زمینی وجود دارد. سولانین به عنوان سیستم دفاعی گیاه عمل کرده و گیاه سیب زمینی را از شر آفات و بیماریها مصون میدارد. میزان بسیار اندکی سولانین در پوست و زیر پوست سیب زمینی وجود دارد، که میزان مجاز آن 0.2mg/g میباشد. اما هنگامی که سیب زمینی در معرض نور قرار میگیرد، این میزان میتواند تا 1mg/g افزایش یافته و ایجاد مسمومیت کند. سولانین اغلب در پوست و حداکثر تا 3 میلی متر زیر پوست تجمع می یابد.
نکته: سیب زمینی تلخ مزه به معنای افزایش سطح سولانین در آن است. (البته میتواند به علت افزایش قند نیز باشد)
نکته: برگ و میوه سیب زمینی حاوی سولانین میباشد که خاصیت مخدری و آرام بخشی دارد. اما مشروط بر اینکه به عنوان ضماد استفاده گردد.
نکته: سرخ کردن سیب زمینی تا دمای 170 درجه سانتی گراد سولانین را تا حد زیادی نابود میسازد. (اما پختن در مایکروویو و آب پز کردن تاثیری ندارد)
نکته: علایم مسمومیت با سولانین: سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، تب، زردی، کاهش حرارت بدن، فلج، اسهال، دل پیچه، کما و حتی مرگ.
نکته: مصرف سیب زمینی خام بشرطی که پوست کنده باشد سمی نیست اما ایجاد نفخ میکند.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
هنگامی که سیب زمینی در معرض نور قرار میگرد، رنگدانه های سبزی روی پوست آن تشکیل میشود، که همان کلروفیل است. اما این سبز شدن افزایش سطح سولانین را نیز در پی دارد. بنابراین لکه های سبز رنگ پوست سیب زمینی را حتما قبل از مصرف جدا کنید.
بله. بیشترین میزان فیبر سیب زمینی و بیشتر ویتامینهای آن در مجاورت پوست سیب زمینی قرار دارد. بنابراین مصرف سیب زمینی با پوست توصیه میگردد. (مشروط بر اینکه قسمت های سبز آن را گرفته و پوست را کاملا شسته باشید)
سیب زمینی پوست کنده و قطعه قطعه شده در معرض هوا قهوه ای رنگ میشود. علت تغییر رنگ وجود آنزیم تیروزیناز tyrosinase در سیب زمینی است که با اکسیژن هوا و همچنین فنولهای حاوی آهن موجود در خود سیب زمینی واکنش نشان میدهد. بریدن سیب زمینی باعث آسیب دیواره سلولی و آزاد شدن این آنزیم میگردد. این واکنش اکسیداسیون را میتوان با غیر فعال کردن آنزیم تیروزیناز با حرارت، کاهش ph سطح سیب زمینی (آب لیمو ترش، سرکه و دیگر اسیدها) و یا کاهش اکسیژن هوا (با قرار دادن سیب زمینی در ظرف آب) به حداقل رساند.
1-سیب زمینی های سفت را انتخاب کنید.
2-از خرید سیب زمینی های با پوست چروکیده، جوانه زده، نقاط نرم و شل، دارای لک های سبز و تیره خودداری کنید.
3-سطح سیب زمینی نباید دارای شکاف وبریدگی باشد.
1-سیب زمینی ها را در مکانهای خنک، خشک و تاریک نگهداری کنید.
2-بهترین دمای نگهداری سیب زمینی 7-10 درجه سانتی گراد است. دمای بیش از این باعث جوانه زدن و چروکیده شدن سیب زمینی میشود.
3-سیب زمینی را در دمای اتاق میتوان تا 2 هفته نگهداری کرد.
4-سیب زمینی را در کنار پیاز نگهداری نکنید. چراکه گاز متصاعد شده از پیاز فساد سیب زمینی را سرعت می بخشد.
5-سیب زمینی را درون کیسه پلاستیکی نگهداری نکنید. سیب زمینی ها را در سبد و یا ظروفی که گردش هوا در اطراف آن بخوبی صورت میگیرد نگهداری کنید.
6-از نگه داری سیب زمینی در درون یخچال خودداری ورزید. چراکه در دماهای پایین نشاسته موجود در سیب زمینی به قند تبدیل میگردد. این امر باعث شیرین شدن سیب زمینی و تیره و قهوه ای رنگ شدن زود هنگام سیب زمینی ها هنگام پخت و سرخ کردن میشود.
(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)
برای تهیه نشاسته سیب زمینی از انواع دیر رس آن استفاده میکنند، این سیب زمینیها را پس از شستن و رنده کردن به صورت پولپ درمیآورند و پولپ را وارد ظروفی میکنند که در آنجا از مواد خارجی سنگین که با آن مخلوط است جدا میشود و در جریان آب قرار میدهند. نشاسته سیب زمینی بدین ترتیب بوسیله آب گرفته شده و ایجاد نشاسته سبز Fecule Vetre میکند که بین 40 تا 50 درصد رطوبت دارد. آنگاه این نشاسته را به وسایل مکانیکی تحت فشار میگذارند و در اتو و با هوای گرم خشک میکنند. در این مورد نشاسته ای بدست میآید که بین 16 تا 18 درصد رطوبت دارد. دانههای آمیدن سیب زمینی ، بیضی شکل و ناف آن دارای دوائر متحدالمرکز است. بعضی از انواع آمیدنها نیز کوچکتر ، گرد و گاه بهم چسبیده هستند. قطر این دانهها 15 تا 110 میکرون است.